چرا هرگز نباید برای آرام کردن کودکان به آنها گوشی بدهیم؟
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۵۷۶۰۱
فرارو- "ژولت دمترُویکس" پس از یک لحظه تامل آرام به هر پرسشی پاسخ میدهد. همان طور که او در مورد چگونگی تغییر اشکال تعامل در دهههای اخیر تعمق میکند اذعان میکند که تردید نسبت به فناوریهای جدید صرفا اقدامی منطقی است. با این وجود، پشت بازیهای آنلاین نیاز به لذت و اجتماعی شدن وجود دارد.
به گزارش فرارو به نقل از ال پائیس، این روانشناس مجار تبار رئیس انجمن بین المللی مطالعه اعتیادهای رفتاری اندکی پیش از ایراد سخنرانی در مورد اعتیادهای رفتاری در بیمارستان بلویتگه در بارسلون در اسپانیا با "ال پائیس" صحبت کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دمترُویکس درباره شبکههای اجتماعی و تاثیر آن بر جوانان میگوید: "من حسابهای کاربری در فیس بوک، اینستاگرام و لینکدین دارم، اما واقعا از آن حسابها استفاده نمیکنم چرا که وقت کافی برای این کار را ندارم. پرسش همیشه این است که چگونه از این فناوریها استفاده میکنیم. آن چه در ۲۵ سال گذشته رخ داده توسعه سریع و فزاینده ارتباطات فناوری اطلاعات است. در کودکی من حتی یک تلفن در خانه وجود نداشت. اگر میخواستید با کسی تماس بگیرید باید پیاده به سمت یک تلفن عمومی میرفتید. تمام این تحولات امکانات زیادی را در اختیار ما قرار میدهد. از سوی دیگر خطراتی نیز وجود دارد.
مهمترین آن اعتیاد و استفاده افراطی از این امکانات است. با این وجود، این تمام موضوع نیست. اگر صرفا جلوی رایانه بنشینید پیامدهای فیزیکی نیز خواهد داشت. در آن صورت به اندازه کافی حرکت نکرده و ورزش نمیکنید. هم چنین، مشکلات چشم و مشکلات خواب ایجاد میشوند و بدیهی است که تاثیر بسیار مهمی بر روابط بین فردی دارند.
شاید این پرسش مطرح شود که آیا ارتباطی بین بازیهای رایانهای و تنهایی در میان مدت یا بلند مدت وجود دارد؟ این مسئله بسیار مهمی است. زمانی که استفاده از رسانههای اجتماعی و دستگاههای مرتبط با فناوری ارتباطی تازه را آغاز کرده و یا بازیهای رایانهای انجام میدهیم همواره دلیلی وجود دارد.
ما همواره باید ببینیم که انگیزهها چه هستند. حدود دو تا سه دهه پیش اگر میخواستیم با فردی ملاقات کنیم به خانه اش رفته و جلسهای ترتیب میدادیم اکنون، اما اغلب این جلسات به صورت آنلاین برگزار میشوند. امر بسیار خوبی است، اما میتواند پیامدهایی به دنبال داشته باشد".
این روانشناس در ادامه میافزاید: " بازی و معاشرت با دیگران در اینترنت تماما مشکل زا نیست. اگر روزی پر استرسی داشتید و از سر کار به خانه رسیده اید و میخواهید بنشینید و یک یا دو ساعت در فیس بوک بچرخید یا بازی کنید میتواند اقدامی آرامش بخش باشد. با این وجود، اگر به دلیل بازی یا اینترنت در روابط خود در محل کار یا تحصیل مشکل دارید، مشکلی وجود دارد. دشوار است که بگوییم چند ساعت وقت گذرانی در آن فضا به معنای وجود مشکل است. همه ما هر روز با حوادث استرس زای زیادی مواجه میشویم و باید با آن کنار بیاییم. ما تواناییها و ظرفیتهای درونی متفاوتی برای این کار داریم. اگر با رئیس خود دعوا کرده باشید ممکن است بگویید: "او این گونه است برایم اهمیتی ندارد من کارم را انجام خواهم داد".
او میگوید: "با این وجود، اگر فردی باشید که زیاد به آن مشکل فکر کرده و هر روز آن را از نظر ذهنی نشخوار میکنید برای کنار آمدن با این استرس عاطفی مشکلات بیش تری خواهید داشت و بیشتر مستعد جستجوی هر ماده یا رفتاری برای کاهش استرس خواهید بود. در نتیجه، بازیهای رایانهای و اعتیاد به آن یک مشکل بسیار شایع در بین جوانان است. با این وجود، ما هم چنین میبینیم که در مقایسه با بیشتر رفتارهای اعتیادآور از جمله اعتیاد به مشروبات الکلی، مواد مخدر و قمار به نظر میرسد اعتیاد به بازیهای رایانه یک اختلال کمتر پیشرونده باشد.
بهبودی خود به خودی در بین گیمرهای جوان بسیار رایج است. برای مثال، فردی ۱۰ یا ۱۲ ساعت یا حتی بیشتر در روز وقت خود را روبروی رایانه در حال بازی کردن میگذراند، اما پس از چند ماه یا پس از گذر نیمی از سال این تعداد ساعات کاهش یافته و وضعیت روالی عادی پیدا میکند. شما در مورد اعتیاد به الکل این موضع را نمیبینید هنگامی که مصرف مشروبات الکلی آغاز میشود در اکثر موارد ظرف یک یا دو دهه پس از آن پیشرفت میکند فرد میزان آن را افزایش میدهد.
ما هنوز نمیدانیم علت این تفاوت در اعتیاد به الکل و بازیهای رایانهای چیست. شاید علت عادت کردن و یا نرسیدن به اثر مورد انتظار از آن عادت باشد. ما به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا بدانیم آیا اعتیاد به بازی یک مشکل پیشرونده است یا گذرا".
او میافزاید: "فکر نمیکنم ما انسانها لزوما پیش از اینترنت شادتر بودیم. من دوست ندارم فناوریهای جدید را خوب یا بد ببینم. پیش از آن، افراد در خیابان راه میرفتند و همسایگان خود را میدیدند و به یکدیگر میگفتند:"حالت چطور است"؟ و شما میتوانستید پاسخی را به اشتراک بگذارید. اکنون به جای آن لایک را داریم. بنابراین، فیس بوک یا رسانههای اجتماعی به همان نیاز پاسخ میدهند. ما تغییر نکرده ایم محیط ما تغییر کرده است، اما نیازهای ما ریشه در تاریخ تکاملی مان دارد. اکنون تجربه آموزش از راه دور در دوره پاندمی کووید - ۱۹ را داریم و اکنون مزایای آموزش حضوری و مستقیم را میبینیم. در مورد زمان ارائه گوشی تلفن همراه یا هر وسیله دیگری با صفحه نمایش احتمالا در سنین پایین نباید به کودکان این وسایل را ارائه کرد.
هم چنین، برای آشنا کردن کودکان و نوجوانان با فناوریهای ارتباطی تازه بسیار مهم است که این کار را با یکدیگر انجام دهید. اگر گوشی تلفن همراه یا آیپد خود را به یک بچه بدهید تا چیزی را تماشا کند اصلا کار خوبی انجام نداده اید. هم چنین، پیش از این گذاشتن بچه جلوی تلویزیون نیز کار خوبی نبود. قرار است تعاملی بین صفحه نمایش و کودک وجود داشته باشد. اگر فرزندان تان گریه میکنند یا ناراحت هستند یا صرفا عصبانی هستند هرگز نباید وسیلهای به آنان بدهید تا آرام شان کند.
نباید این گونه از فناوری استفاده کرد. در این باره والدین نه مدلی دارند و نه خاطرهای و باید پا به پای بچهها بیاموزند. بهتر است این قوانین را با یکدیگر توسعه دهیم. ما باید درک کنیم که فرزندان مان کارهای متفاوتی از آن چه ما انجام داده بودیم را انجام میدهند و این که گوشی تلفن همراه برای آنان چه معنایی دارد".
او در پاسخ به این پرسش که آیا دولت باید در مورد استفاده از فناوری در بخش آموزشی مقرراتی را تنظیم کند میگوید:"من چندان با مداخله دولت در این باره به خصوص در سطح کاربران موافق نیستم بلکه احتمالا مدیریت دولتی بیشتر باید در سطح توسعه دهندگان فناوریها وجود داشته باشد. نکته مهم توضیح خطرات است دولتها تمایل دارند مسائل را با وضع قانون حل کنند با این وجود، شما نمیتوانید مسائل مربوط به سلامت روان را با قانون حل کنید".
برای مثل، طبق دادههای آژانس حفاظت از داده اسپانیا میانگین سن دسترسی به فیلمهای غیراخلاقی به هشت سال کاهش یافته است. پورنوگرافی مشکلی رو به افزایش است. انگیزه و میزان استفاده از آن متفاوت است. کسی با تماشای پورنوگرافی نمیتوانید مشکلش را حل کنید. پورنوگرافی خطر بزرگی است، زیرا تمایل جنسی غیر واقعی را نشان میدهد".
او در پایان میگوید: "در مورد اعتیادهای رفتاری مشکل دیگر آن است که بسیاری از آنها صرفا بخشی از زندگی تان هستند. هدف یادگیری کنترل آن است و بدیهی است که این کاری دشوار میباشد".
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل بازی های رایانه ای فناوری ها هم چنین بیش تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۵۷۶۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخواست دیه اولیای دم از قاتل مجنون
۹ آذر سال ۱۳۹۹ مرد ۳۸ سالهای که با ضربات چاقو بشدت مجروح و به بیمارستانی در ورامین منتقل شده بود به خاطر شدت جراحات وارده و خونریزی شدید جان باخت.
وقتی تیم جنایی برای بررسی ماجرا وارد عمل شد، دوست مقتول در توضیح ماجرا به مأموران گفت: مقتول چند ساعت قبل در کمپ ترک اعتیاد با فردی به نام شهرام درگیر شد و این حادثه رخ داد.
در ادامه مأموران متهم را بازداشت کردند و وی در همان ابتدا قتل را گردن گرفت، اما گفت: هرچه فکر میکنم نمیدانم چرا او را کشتم!
از آنجا که اظهارات متهم عجیب بود، وی بار دیگر تحت بازجویی قرار گرفت و گفت: روز حادثه در مرکز ترک اعتیاد در حال کشیدن سیگار بودم که مقتول به من اعتراض کرد و از آنجایی که هیچکس حق ندارد در کار من دخالت کند او را با چاقو زدم تا ساکت شود!
پس از آن پلیس در تحقیقات پی برد که متهم ۳ سال قبل پدرش را نیز به قتل رسانده، اما در مدت زمان کوتاهی با رضایت خواهر و برادرش از قصاص نجات پیدا کرده و از زندان آزاد شده است.
جمعبندی تحقیقات سبب شد تا وی با دستور قضایی برای بررسی سلامت روانی به پزشکی قانونی فرستاده شود و کارشناسان این سازمان بعد از معاینههای لازم در گزارشی اعلام کردند متهم به جنون مبتلا است و هنگام وقوع قتل نیز اختیاری از خود نداشته است.
با اعلام این گزارش متهم در بیمارستان اعصاب و روان بستری شد.
در دادگاه چه گذشت
با تکمیل تحقیقات و گزارش پزشکی قانونی و پلیس پرونده برای رسیدگی به شعبه ۲ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در ابتدای این جلسه خواهر و برادر مقتول به قضات گفتند: چند سال قبل برادرمان معتاد شد و ما او را به کمپ ترک اعتیاد فرستادیم، اما چند ماه بعد هم پاک شد و پس از آن برادرمان تصمیم گرفت در همان کمپ مشغول به کار شود و حقوق هم میگرفت تا اینکه شهرام او را بیرحمانه کشت. این مرد چند سال قبل پدرش را نیز کشته است. وقتی خانواده متهم میدانستند که او مشکل روانی دارد چرا او را تحت نظر قرار ندادند تا از آدمکشیهای وی جلوگیری کنند. چرا خواهر و برادرش رضایت دادند و او را رها کردند تا دست به جنایت دیگری بزند. با شرایطی که متهم دارد و گزارشی که پزشکی قانونی اعلام کرده ما فقط میتوانیم دیه برادرمان را بگیریم و تنها درخواستمان همین است.
بعد از آن خواهر متهم به جایگاه رفت و گفت: شهرام ۳ سال قبل معتاد شد و به خاطر مصرف مواد مشکل روانی پیدا کرد. بعد هم سر مصرف مواد مخدر بارها با پدرم درگیر شد و در نهایت هم پدرم را به قتل رساند. ما، چون وضعیت روانی او را میدانستیم بلافاصله رضایت دادیم و برادرم خیلی زود آزاد شد. اما دوباره به سراغ مواد مخدر رفت و ما او را مجبور کردیم تا به کمپ ترک اعتیاد برود، اما فکر نمیکردیم در آنجا مرتکب قتل شود. الان هم وضعیت مالی ما در حدی نیست که بتوانیم دیه مقتول را به خانوادهاش پرداخت کنیم. به همین خاطر تقاضا داریم دیه از صندوق بیتالمال به اولیای دم پرداخت شود.
در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
روزنامه ایران
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی حوادث و انتظامی